روش‌های کاهش ریسک در بازارهای مالی

1402/05/31 | 16 |

روش‌های کاهش ریسک در بازارهای مالی

کاهش ریسک در بازارهای مالی برای سرمایه‌گذاران بسیار مهم است، زیرا این بازارها همواره شامل عدم قطعیت‌ها و مخاطرات متعددی هستند. در ادامه، با اف ایکس باما همراه باشید تا به برخی از روش‌های کاهش ریسک در بازارهای مالی بپردازیم:

• تنوع سرمایه‌گذاری (Diversification): این اصل بر این اساس است که سرمایه‌گذار باید سرمایه خود را بین دارایی‌های مختلف و صنایع مختلف توزیع کند. با توزیع سرمایه بین دارایی‌های مختلف، اثرات نوسانات قیمت یک دارایی روی کل سبد سرمایه‌گذاری کاهش می‌یابد و ریسک کلی کاهش می‌یابد.
• تحلیل مالی (Fundamental Analysis): با استفاده از تحلیل مالی، سرمایه‌گذاران می‌توانند ارزش واقعی دارایی‌ها را بررسی کنند و بهترین انتخاب‌ها را بر اساس ارزش و عملکرد شرکت‌ها انجام دهند. این روش به کاهش ریسک ناشی از سرمایه‌گذاری در شرکت‌های ضعیف کمک می‌کند.
• تحلیل تکنیکال (Technical Analysis): با استفاده از نمودارها و الگوهای قیمتی گذشته، سرمایه‌گذاران می‌توانند روند قیمتی دارایی‌ها را تحلیل کنند و بهترین زمان برای خرید و فروش را تعیین کنند. این روش به کاهش ریسک ناشی از انتخاب زمان نادرست برای ورود یا خروج از بازار کمک می‌کند.
• استفاده از ابزارهای مالی مشتقه (Derivatives): ابزارهای مشتقه مانند آپشن‌ها و فیوچرها می‌توانند به سرمایه‌گذاران کمک کنند تا ریسک‌های قیمتی را کنترل کنند. با استفاده از این ابزارها، سرمایه‌گذار می‌تواند موقعیت‌های محافظتی برای کاهش ریسکات بازار ایجاد کند.
• مدیریت سرمایه (Portfolio Management): مدیریت صحیح سبد سرمایه‌گذاری و تعیین نسبت مختلف دارایی‌ها می‌تواند به کاهش ریسک کلی سرمایه‌گذاری کمک کند. این شامل تعیین میزان سرمایه‌گذاری در دارایی‌های بیشتر در دوره‌های نزولی و کاهش تعیین میزان سرمایه‌گذاری در دوره‌های رونقی است.
• پیش‌بینی مخاطرات (Risk Forecasting): با استفاده از روش‌های پیش‌بینی مخاطرات بازار، سرمایه‌گذاران می‌توانند ریسک‌های محتمل را شناسایی کنند و برنامه‌های مدیریت ریسک را براساس آن‌ها اجرا کنند.
• مدیریت ریسک نقدی (Cash Risk Management): این مفهوم شامل نگه‌داشتن مقداری از سرمایه به صورت نقد یا سرمایه‌گذاری در دارایی‌های بازار پول است که می‌تواند به عنوان نقطه حمایت در برابر نوسانات بازار عمل کند.

اهمیت کاهش ریسک در بازارهای مالی این است که به کمک این روش‌ها، سرمایه‌گذاران می‌توانند عملکرد بهتر و پایدارتری را داشته باشند و در معرض ریسکات کمتری قرار بگیرند. البته، همیشه به یاد داشته باشید که هیچ روشی نمی‌تواند ریسک را به صفر برساند و همواره بازارهای مالی مخاطره‌آمیز هستند. کاهش ریسک به استراتژی‌هایی اطلاق می‌شود که برای کاهش ریسک‌های سرمایه‌گذاری به‌کار گرفته می‌شود. دارایی‌ها درجات مختلفی از ریسک دارند و تنوع‌پذیری بهترین راه سرمایه‌گذاری است.

آیا اجتناب از ریسک و کاهش ریسک یکسان هستند؟

تعریف کاهش ریسک به روش‌های استفاده شده برای کاهش ریسک مرتبط با سرمایه‌گذاری در دارایی‌ها اشاره دارد. دارایی‌های مختلف دارای انواع مختلفی از ریسک هستند، اما برخی از دارایی‌ها ریسک‌پذیرتر از دیگران هستند. در ادامه به تعریف دارایی‌های ریسکی و همچنین تعریف دارایی‌ها می‌پردازیم:

• دارایی به چیزی ارزشمند اطلاق می‌شود که برای دارندگانش درآمد یا سود سرمایه‌ای فراهم می‌کند.
• دارایی‌های ریسکی به دارایی‌‌هایی اشاره دارد که دارای نوسانات در ارزش خود هستند. به عنوان مثال، رمز ارزها دارای ارزش بسیار نوسانی هستند. قیمت بیت‌کوین در گذشته بالای 60,000 دلار بوده و امروزه قیمت بیت‌کوین حتی کمتر از 20,000 دلار است. این نشان‌دهنده‌ی این است که بیت‌کوین به عنوان یک دارایی ریسکی از نظر نوسانات ارزشی شناخته می‌شود.
• کاهش ریسک به روش‌هایی اطلاق می‌شود که برای کاهش ریسک مرتبط با دارایی‌ها هنگام سرمایه‌گذاری پول به کار می‌رود.
• کاهش ریسک به استراتژی‌های سرمایه‌گذاری اطلاق می‌شود که سرمایه‌گذار می‌تواند پول خود را در چندین دارایی با درجات مختلف ریسک سرمایه‌گذاری کند تا ریسک مرتبط با سرمایه‌گذاری فقط در یک دارایی را کاهش دهد.

در این بین ریسک‌ها بازار‌هایی است که به طور خاص با سرمایه‌گذاری‌ها مرتبط هستند. این ریسک‌ها توسط رفتار کلی بازار تعریف می‌شوند و ممکن است به دلیل عواملی که با حوزه کسب و کار شما مرتبط نیستند، ایجاد شوند. در واقع، هر نوسان بازار در هر حوزه‌ای ممکن است تأثیری بر سرمایه‌گذاری‌های شما داشته باشد. ریسک بازار همچنین به ریسکاتی اشاره دارد که به طور ذاتی به سرمایه‌گذاری‌ها تعلق دارند، به این معنا که همیشه درصدی از عدم قطعیت در بازی است. سطح بالای ریسک بازار می‌تواند ریسکناک باشد، اما همین افزایش ریسک اجازه می‌دهد که نرخ بازگشت بالایی از همان بازارها حاصل شود. اگرچه تماماً از بین بردن ریسک بازار غیرممکن است، اما شما می‌توانید سرمایه‌گذاری‌های خود را مدیریت کنید تا خسارات را کمتر کنید. ریسک بازار یا ریسک سیستماتیک، به علت عوامل و عدم قطعیت‌هایی که بر بازارهای مالی (به ویژه عملکرد کلی سرمایه‌گذاری‌ها) تأثیر می‌گذارد و می‌تواند منجر به خسارت شود، بوجود می‌آید. تغییرات نرخ ارز، نرخ بهره، کاهش اقتصادی مانند رکودها و رویدادهای جهانی مانند مسائل جغرافیایی نمونه‌هایی از عواملی هستند که به ریسک بازار کمک می‌کنند.

انواع ریسک‌های بازار مالی

ریسک نرخ بهره (Interest Rate Risk):

این ریسک به علت تغییرات نرخ بهره ایجاد می‌شود. نوسانات در نرخ بهره می‌تواند باعث کاهش ارزش سرمایه‌گذاری‌های ثابت شده شود. به عنوان مثال، اگر یک اوراق خزانه ای را در سال 2020 با نرخ بهره بسیار پایین خریده باشید، ارزش آن تا سال 2023 کاهش می‌یابد، زیرا اوراق جدید اکنون نرخ بهره بالاتری دارند. بنابراین پیگیری و آگاهی از روند نرخ بهره برای همه سرمایه‌گذاران توصیه می‌شود.

ریسک کشوری (Country Risk):

ریسک کشوری توسط اقتصاد هر جایی که سرمایه‌گذاری می‌کنید و پایداری اقتصادی یا سیاسی آن کشور تعریف می‌شود. این پایداری ممکن است تحت تأثیر ناآرامی‌های سیاسی، بلایای طبیعی، روابط بین‌المللی، شیوع بیماری‌ها، جنگ و رویدادهای مشابه در مقیاس بزرگ قرار گیرد.

ریسک ارزی (Currency Risk):

ریسک ارزی بستگی به نرخ تبادل ارزهای خارجی دارد. اگر ارزی که برای سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنید ارزش خود را از دست دهد، ارزش سرمایه‌گذاری نیز کاهش خواهد یافت. یا اگر بدهی‌های خود را به ارز خارجی داشته باشید، هزینه واقعی پرداخت بدهی ممکن است بسته به حرکت این ارز نسبت به سایر ارزها بالا یا پایین برود.

ریسک کالا (Commodity Risk):

ریسک کالا به علت محصولات اصلی است که برای اقتصاد به گونه‌ای حیاتی هستند که هر نوسان در هزینه‌های آنها می‌تواند تأثیری بر کل بازار داشته باشد. این معمولاً به محصولات مرتبط با بخش‌های انرژی یا کشاورزی اشاره دارد، مانند نفت، گاز، سویا یا آب‌پرتقال.

ریسک نقدی (Liquidity Risk):

ریسک نقدی به این اشاره دارد که چقدر به راحتی می‌توانید یک سرمایه‌گذاری را به نقد تبدیل کنید. سرمایه‌گذاری با ریسک نقدی بالا، دشوار به فروش خواهد بود (یا افرادی که تمایل به خرید دارند کم هستند یا هیچ‌کس مطمئن نیست که به چه قیمتی این سرمایه‌گذاری را خریداری کند) در حالی که سرمایه‌گذاری با ریسک نقدی کم، نسبت به نرخ بازار به نسبت راحت به فروش می‌رسد.

چگونه می‌توان ریسک بازار را اندازه‌گیری کرد؟

می‌توانید ریسک بازار را با استفاده از اندازه‌گیری‌ها و معیارهای مختلف محاسبه کنید، اما روش پیشنهادی بیشتر، اندازه‌گیری ارزش در معرض ریسک (VaR) است که یک اندازه آماری است که زیان‌های احتمالی و احتمال اتفاق افتادن این زیان‌ها را برای یک پرتفوی یا سهم تعیین می‌کند. با این حال، این روش کاملاً مطمئن نیست؛ زیرا بر اساس فرض‌هایی استوار است که می‌تواند تأثیرات دقیق نتایج را تحت تأثیر قرار دهد. روش دیگری برای اندازه‌گیری ریسک بازار استفاده از معیار ریسک به نام بتا است. بتا حساسیت یک سهم یا سرمایه‌گذاری خاص به بازار عمومی را اندازه‌گیری می‌کند. حاشیه بازده سهام (ERP) نرخ بازگشت‌های اضافی است که می‌توانید برای به‌دست‌آوردن سود سرمایه‌گذاری در بازار سهام به جای سرمایه‌گذاری بدون ریسک (به عنوان مثال، در حساب پس‌انداز بانکی بیمه‌شده) تقاضا کنید.

تکنیک‌های مدیریت ریسک برای معامله‌گران فعال

مدیریت ریسک به کاهش زیان‌ها کمک می‌کند. همچنین می‌تواند به حساب‌های معامله‌گران کمک کند تا از از دست دادن کل سرمایه‌هایشان جلوگیری کنند. ریسک زمانی اتفاق می‌افتد که معامله‌گران زیان می‌بینند. اگر ریسک مدیریت شود، معامله‌گران می‌توانند خود را در معاملات بازار قرار دهند و به سود رسیدن در بازار امکان‌پذیر می‌شود. این امر، یک پیش نیاز اساسی می‌باشد ولی غالباً نادیده‌گرفته شده است. یک معامله‌گری که سودهای قابل‌توجهی را به وجود آورده باشد، اگر استراتژی مدیریت ریسک مناسبی نداشته باشد ممکن است با یک یا دو معامله بد همه آن را از دست بدهد. معامله‌گری می‌تواند تریدی هیجان‌انگیز و حتی سودمند داشته باشد که بتواند تمرکز داشته باشد و احساسات را کنترل کند. به هر حال، بهترین معامله‌گران نیاز به یادگیری تکنیک‌های مدیریت ریسک دارند تا جلوی زیان‌ها را بگیرند. استفاده از رویکرد هدفمند و بی‌طرف برای کاهش زیان‌ها از طریق دستورالعمل‌های توقف، کسب‌وکار و گذارهای محافظتی، روش هوشمندانه‌ای برای باقی‌ماندن در بازی است. همان‌طور که ژنرال نظامی چینی، سون تزو، به اشتهارا گفت: "هر جنگی پیش از اینکه شروع شود، برنده می‌شود." این عبارت نشان‌دهنده این است که برنامه‌ریزی و استراتژی، جنگ‌ها را برنده می‌کند، نه جنگ‌ها. به‌همین ترتیب، معامله‌گران موفق به‌طور معمول اصطلاح معروف: "برنامه‌ریزی معامله و معامله‌گری برنامه" را راهکار معامله خود می‌کنند. همان‌طور که در جنگ، برنامه‌ریزی می‌تواند اغلب تفاوت بین موفقیت و شکست را به‌وجود آورد. نقاط توقف (S/L) و نقاط کسب‌وکار (T/P) دو راه کلیدی هستند که معامله‌گران می‌توانند هنگام معامله برنامه‌ریزی کنند. معامله‌گران موفق می‌دانند که به چه قیمتی آماده‌اند خریداری کنند و به چه قیمتی آماده‌اند فروش کنند. سپس می‌توانند بازدهی نتیجه‌گرفته شده را با احتمال رسیدن سهم به اهداف خود اندازه‌گیری کنند. اگر بازگشت تنظیم‌شده به میزان کافی بالا باشد، معامله را انجام می‌دهند. در مقابل، معامله‌گران ناموفق اغلب وارد یک معامله می‌شوند بدون اینکه ایده‌ای از نقاطی که قصد فروش آنها برای کسب سود یا زیان دارند، داشته باشند. احساسات شروع به تسلط و اجرا کردن معاملاتشان می‌کند و معمولاً افراد را تحریک می‌کند که لحظه‌ای عمل کنند.

مدیریت ریسک برای معامله‌گران فعال

قانون یک درصد را در نظر بگیرید. بسیاری از معامله‌گران روز، از آنچه به قانون یک درصد معروف است پیروی می‌کنند. به طور خلاصه، این قاعده نشان‌دهنده این است که شما هرگز نباید بیشتر از یک درصد از سرمایه یا حساب معاملاتی خود را در یک معامله بگذارید. بنابراین، اگر شما ۱۰,۰۰۰ دلار در حساب معاملاتی خود دارید، میزان معامله شما در هر ابزار خاص نباید بیش از ۱۰۰ دلار باشد. این روش برای معامله‌گرانی که حساب‌هایی با ارزش کمتر از ۱۰۰,۰۰۰ دلار دارند رایج است. بسیاری از معامله‌گرانی که حساب‌هایی با موجودی بالاتر دارند ممکن است انتخاب کنند که با درصد کمتری از حساب معاملاتی خود معامله کنند. این به این دلیل است که با افزایش اندازه حساب، اندازه معامله نیز افزایش می‌یابد. بهترین روش برای کنترل زیان‌های خود، رعایت قاعده زیر ۲ درصد است، هر چند بیش از این می‌تواند باعث ریسک زیادی برای حساب معاملاتی شما شود.

تعیین نقاط توقف ضرر برای ریسک کمتر

• نقطه توقف ضرر (Stop-Loss) قیمتی است که معامله‌گر می‌فروشد و ضرری را در معامله تحمل می‌کند. این اغلب زمانی رخ می‌دهد که معامله به نحوی که معامله‌گر امیدوار بود عمل نمی‌کند. این نقاط برای جلوگیری از زیان‌ها قبل از آنکه بیشتر شوند، طراحی شده‌اند. به عنوان مثال، اگر یک سهم زیر سطح حمایت کلیدی شکست بخورد، معامله‌گران اغلب به زودی فروش می‌کنند.
• از سوی دیگر، نقطه کسب‌وکار (Take-Profit) قیمتی است که معامله‌گر سهم را فروش می‌کند و سودی در معامله کسب می‌کند. این زمانی رخ می‌دهد که سودافزوده‌ی اضافی به علت مخاطرات، محدود شود. به عنوان مثال، اگر یک سهم به سمت سطح کلیدی پس از یک حرکت بزرگ به بالا نزدیک می‌شود، معامله‌گران ممکن است قبل از شروع دوره تجدید نظر، فروش کنند.
• نحوه تعیین نقاط توقف ضرر به‌طور موثر‌تر تعیین نقاط توقف ضرر و کسب‌وکار اغلب با استفاده از تحلیل فنی انجام می‌شود، اما تحلیل بنیادی نیز می‌تواند نقش کلیدی در زمان‌بندی ایفا کند. به عنوان مثال، اگر یک معامله‌گر قبل از انتشار سودها سهمی را نگه می‌دارد در حالی که هیجان بالا رفته، اگر انتظارات بیش از حد بالا شده باشد، ممکن است بخواهد قبل از انتشار اخبار به بازار فروش کند، بدون توجه به اینکه آیا قیمت کسب‌وکار به دست آمده است یا نه.
• میانگین‌گیری (Moving Averages) محبوب‌ترین روش برای تعیین این نقاط است، زیرا آنها آسان برای محاسبه هستند و توسط بازار به‌طور گسترده پیگیری می‌شوند. میانگین‌های متحرک کلیدی شامل میانگین‌های ۵، ۹، ۲۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ روزه هستند. این میانگین‌ها با اعمال آنها به نمودار سهم و تعیین اینکه قیمت سهم در گذشته به عنوان سطح حمایت یا مقاومت عمل کرده‌اند، بهترین شکل را می‌گیرند.
• رسم نقاط توقف ضرر یا کسب‌وکار بر روی خطوط روند حمایت یا مقاومت نیز یک روش عالی است. این می‌تواند با اتصال نقاط بالاتر یا پایین‌تر قبلی که در حجم معمولی بالاتر، رخ داده‌اند، انجام شود. کلید، تعیین سطوحی است که قیمت به نقطه توقف ضرر یا مسیرهای میانگین‌ها و البته با حجم بالا واکنش نشان می‌دهد.

در هنگام تعیین این نقاط، این موارد را مورد بررسی قرار دهید: استفاده از میانگین‌های متحرک بلندمدت برای سهام با نوسان بالا برای کاهش احتمال آنکه یک نوسان بی‌معنی در قیمت باعث اجرای نقطه توقف ضرری خواهد شد. تنظیم میانگین‌های متحرک بر اساس محدوده‌های قیمت هدف. به عنوان مثال، اهداف بلندمدت باید از میانگین‌های بزرگتر استفاده کنند تا تعداد سیگنال‌های تولیدشده کاهش یابد. نقاط توقف ضرر نباید نزدیک‌تر از ۱.۵ برابر محدوده فعلی اوج به پایین (نوسان) باشد، زیرا احتمالاً بدون دلیل اجرا خواهد شد. نقطه توقف ضرر را بر اساس نوسان بازار تنظیم کنید. اگر قیمت سهم زیاد به حرکت نمی‌کند، نقاط توقف ضرر می‌تواند بیشتر بسته شود. از رویدادهای بنیادی شناخته‌شده مانند انتشار سودها به عنوان زمان‌های کلیدی برای حضور یا عدم حضور در یک معامله استفاده کنید، زیرا نوسان و عدم اطمینان می‌تواند افزایش یابد. تنظیم نقاط توقف ضرر و کسب‌وکار برای محاسبه بازدهی انتظارشده لازم است. اهمیت این محاسبه نباید نادیده گرفته شود زیرا این اجازه را به معامله‌گران می‌دهد تا معاملات خود را ارزیابی کرده و به منظور انتخاب تنها معاملات سودآور، رویکرد سیستماتیکی داشته باشند. این محاسبه را می‌توان با استفاده از فرمول زیر انجام داد:

• [(احتمال بهره‌وری) × (درصد سود ترکیبی)] + [(احتمال ضرر) × (درصد زیان توقف)]

نتیجه این محاسبه بازدهی انتظارشده برای معامله‌گر فعال است، که سپس آن را با سایر فرصت‌ها مقایسه کرده و تعیین می‌کند کدام سهام را معامله کند. احتمال بهره‌وری یا زیان می‌تواند با استفاده از شکست‌ها و شکست‌های تاریخی از سطوح حمایت یا مقاومت یا برای معامله‌گران با تجربه، با تخمین آگاهانه، محاسبه شود.

چه تکنیک‌های مدیریت ریسکی توسط معامله‌گران فعال استفاده می‌شود؟

تکنیک‌هایی که معامله‌گران فعال برای مدیریت ریسک استفاده می‌کنند، شامل یافتن کارگزار مناسب، محاسبه کردن قبل از اقدام، تعیین نقاط توقف ضرر و کسب‌وکار، گسترش شرط‌ها، تنوع و حفاظت از موقعیت می‌شود. برای تبدیل شدن به یک معامله‌گر فعال موفق، شما باید بازارهای مالی را درک کنید و با ابزارهای مختلف استفاده‌شده برای خواندن حرکت‌های قیمتی آشنا باشید. همچنین باید سرمایه و زمان کافی برای معامله داشته باشید و توانایی کنترل احساسات خود را داشته باشید. کلید موفقیت این است که یک استراتژی داشته باشید و به آن پایبند باشید. و اگر می‌خواهید در طولانی‌مدت موفق باشید، سرمایه‌گذاری‌های خود را پخش کنید. معامله‌گری فعال برای همه مناسب نیست. علی‌رغم آنچه که ممکن است شنیده باشید، آسان نیست و تضمینی برای تولید درآمد برای شما ندارد که بتوانید به عنوان شغل روزانه خود استفاده کنید. با دقت فکر کنید، از راه‌های کوچک شروع کنید و قبل از قراردادن پول خود در ریسک، برخی معاملات را در یک حساب آزمایشی شبیه‌سازی کنید. معامله‌گران همیشه باید قبل از اجرای معامله بدانند که کی می‌خواهند وارد یا خارج شوند. با استفاده موثر از نقاط توقف ضرر، معامله‌گر می‌تواند نه تنها زیان‌ها، بلکه همچنین تعداد مراتبی که معامله بی‌استفاده به پایان می‌رسد را کاهش دهد. به‌طور خلاصه، پیش از آنکه مبارزه را آغاز کنید، برنامه‌ی جنگی خود را برنامه‌ریزی کنید و یک دفترچه خاطرات از برد و باخت خود نگه‌دارید. بهترین سیگنال فارکس را از ما بخواهید

چه راهبردهای مدیریت ریسک متداولی برای معامله‌گران وجود دارد؟

معامله‌گران با ریسک از دست دادن پول در هر معامله‌ی تک تک مواجه هستند و حتی موفق‌ترین‌ها تقریباً همیشه در حال انجام معاملات باخت‌دهنده هستند. موفق بودن یک معامله‌گر در طولانی‌مدت به اندازه‌گیری درصد معاملات برنده و اندازه بردها و زیان‌های او بستگی دارد. به هر ترتیب که شما پیروز شوید، اگر ریسک خود را کنترل نکنید، ممکن است باعث نابودی حساب مالی خود شوید. استفاده از یک استراتژی مدیریت ریسک مناسب برای محافظت از معامله‌گران در برابر زیان‌های ویرانگر ضروری است. این بدان معناست که باید نیازهای ریسک شما را تعیین کنید، نسبت سود به ریسک خود را در هر معامله می‌شناسید و اقداماتی برای حفاظت در برابر ریسک‌های طولانی یا رویدادهای ناگهانی انجام دهید.

نکات کلیدی کاهش ریسک در بازارهای مالی

• اتلاف پول، متأسفانه، بخشی غیرقابل اجتناب از معامله‌گری است.
• کلید بقا در برابر ریسک‌های مرتبط با معامله‌گری، کاهش زیان‌هاست.
• مدیریت ریسک در معامله‌گری با ایجاد یک استراتژی معامله‌گری آغاز می‌شود که درصد برنده‌شدن و میانگین بردها و زیان‌ها را در نظر بگیرد.
• علاوه بر این، اجتناب از زیان‌های ویرانگر که ممکن است کاملاً شما را از بین ببرد، بسیار حائز اهمیت است.
• رعایت یک استراتژی معقولانه معامله‌گری و دوری از احساسات در تصمیم‌گیری‌های معامله‌گری، برای موفقیت ضروری است.

فهم راهبردهای مدیریت معمول ریسک

در معامله‌گری، هیچ راهی برای اجتناب از ریسک وجود ندارد. در نظر داشته باشید که هر معامله، حداقل به طور نظری، ممکن است به نتیجه‌ای باخت‌دهنده منجر شود. در واقع، یک معامله‌گر موفق ممکن است در معاملات بیشتری از آن‌ها زیان ببیند تا کسب سود کند، اما در طولانی‌مدت به موفقیت برسد، اگر اندازه بردهای او در معاملات برنده بسیار بیشتر از زیان‌های او در معاملات باخت‌دهنده باشد. همچنین، یک معامله‌گر دیگر ممکن است بیشتر معاملات خود را با سود انجام دهد، اما با گرفتن سودهای کوچک در معاملات برنده و اجازه دادن به معاملات باخت‌دهنده برای مدت زمان طولانی، در طول زمان همچنان زیان ببیند. کلید اول مدیریت ریسک در معامله‌گری، تعیین نسبت برنده به بازنده و میانگین اندازه بردها و زیان‌های معاملات استراتژی معامله‌گری شما است. اگر این اعداد را بدانید و آن‌ها به سود طولانی‌مدت منجر می‌شوند، به راه موفقیت در معامله‌گری پیش می‌روید. اگر این اعداد را نمی‌دانید، حساب معامله‌گری خود را در معرض ریسک قرار می‌دهید. به گفته معامله‌گر افسانه‌ای اد سیکوتا، سه قاعده برای موفقیت در معامله‌گری وجود دارد و هرکدام "زیان‌های خود را کاهش دهید" است. یک قاعده مشترک، به ویژه برای معامله‌گران روزانه، این است که هرگز بیش از 1٪ از پورتفویو خود را در هر معامله به ریسک نیندازید. به این ترتیب می‌توانید یک سری از زیان‌ها را تحمل کنید و به رزومه خود آسیب کمی وارد کنید. یک کاهش 10٪ در یک حساب معاملاتی می‌تواند با یک استراتژی معامله‌گری سودآور ترمیم شود. اما هر چه کاهش بزرگتر باشد، برگشتن دشوارتر می‌شود. اگر 10٪ از سرمایه‌ی خود را از دست دهید، فقط نیاز به یک سود 11.1٪ برای رسیدن به تسویه حساب دارید. اما اگر 50٪ از دست دهید، باید دو برابر پول خود را دوباره بسازید تا به حالت تسویه حساب برگردید. علاوه بر محدود کردن اندازه موقعیت خود، یک روش برای اجتناب از زیان‌های بزرگ، قرار دادن دستورات خودکار ایست‌منفی است. این دستورات هنگامی اجرا می‌شوند که زیان شما به یک سطح معین می‌رسد، و از شما کار دشواری از فشردن دکمه در هنگام زیان جلوگیری می‌کند. مدیریت احساسات بخش دشوارترین بخش معامله‌گری است. در جهان معامله، یک حقیقت مشترک است که یک معامله‌گر موفق می‌تواند سیستم خود را به یک تازه‌کار بدهد و تازه‌کار انتهاگرایانه همه پول خود را از دست می‌دهد زیرا نمی‌توانند احساسات خود را از معاملات دور نگه دارند. این به این معناست که آن‌ها نمی‌توانند زیان‌ها را در زمانی که سیستم معامله می‌گوید خارج شوند، و همچنین نمی‌توانند برندها را بگیرند زیرا می‌خواهند برای به دست آوردن سودهای بزرگتر، به معاملات خود ادامه دهند. به همین دلیل از اعتماد به یک استراتژی معامله‌گری ثابت و پیروی از قوانین خاص مشخص شده توسط آن استراتژی، برای موفقیت بسیار حیاتی است. زمانی که سیستم به شما می‌گوید، وارد معامله شوید و به همان روش خارج شوید. به سیستم شک نکنید. مدیریت ریسک عمدتاً شامل کاهش زیان‌های محتمل بدون قربانی کردن پتانسیل سود است. این اغلب در نسبت ریسک / پاداش بیان می‌شود، که نوعی تحلیل هزینه-سود است که بر اساس بازده مورد انتظار یک سرمایه‌گذاری نسبت به مقدار ریسک مطرح شده برای کسب آن بازده‌ها است.

چند مثال از کاهش ریسک

بیمه نمونه‌ای از کاهش ریسک است. در اینجا، ریسک توسط یک شخص ثالث به ازای جبران اقتصادی قبول می‌شود. بنابراین یک شرکت بیمه اتومبیل از رانندگان حق بیمه را دریافت می‌کند اما متعهد می‌شود که در صورت وقوع حادثه برای جبران آسیب یا زخمی شدن در یک تصادف اتومبیل مشمول، مبلغ معوق را پرداخت کند. در بازارهای مالی، قراردادهای معاملاتی بدهی اجتنابی (CDS) به همین شکل عمل می‌کنند، که در آن یک موسسه مالی پرداخت‌های حق بیمه را به منظور بیمه‌گذاری یک موسسه مالی دیگر در برابر رویداد اعتباری در یک شرکت یا سرمایه‌گذاری دیگر دریافت می‌کند. اجتناب از ریسک یک استراتژی می‌باشد که سعی دارد که کاملاً از تمامیت افتادن در یک سناریوی ریسک جلوگیری شود.

نتیجه گیری و سخن آخر

در آخر فهمیدیم که کاهش ریسک در بازارهای مالی یکی از عوامل بسیار مهم برای مدیریت موفق سرمایه‌گذاری است. برخورداری از استراتژی‌های کاهش ریسک به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا خطرات بازارهای مالی را کاهش داده و بهبود عملکرد سرمایه‌گذاری خود را داشته باشند. استفاده از روش‌ها و استراتژی‌های مطرح شده باعث می‌شود که سرمایه‌گذاران بتوانند به‌طور موفقیت‌آمیز‌تر با خطرات مرتبط با بازارهای مالی مقابله کنند و بهره‌وری و ایمنی بیشتری از سرمایه‌گذاری خود داشته باشند. هرچند که کاهش ریسک نمی‌تواند ریسک را به صفر برساند، اما می‌تواند پتانسیل آسیب را کاهش داده و از تأثیرات منفی آنها محافظت کند. برای تجربه تریدی با کمترین خطا و ریسک با اموزش‌ فارکس رایگان آکادمی تخصصی اف ایکس با ما همراه باشید.

---